Od trzech dni odpoczywam. Leżę, czytam już kolejną powieść, przegrywam ze wszystkimi w Song Popa, biję się z Mikołajem i dopakowuję ostatnie prezenty.
Nie pamiętam kiedy ostatnio byłam taka spokojna. Nie przejmuję się niczym. Nie myślę o tym, jak ciężko będzie zaraz po świętach. Kochanowski pod tym względem nie ma litości, fizyka również.
Przefajne to niemyślenie. Nie było dzisiaj historii, nie było mojego upadku przy Powstaniach Śląskich, nie było rozterek spowodowanych czasownikami nieregularnymi.

Wigilia klasowa dostarczyła mi wyłącznie ciepłych słów oraz ogromnej ilości pozytywnej energii. Wróciłam do domu bardzo uśmiechnięta, tak jak rok temu- z poprawioną samooceną i milionem pomysłów, które po cichu realizuję...
Popołudniowe plotki w Panoramie tylko to wszystko spotęgowały:)

Rozpakowaliśmy dzisiaj kilka prezentów. Nie, nie ciekawość. Praktycznie postanowiliśmy zabrac na wieś tylko prezenty dla pozostałej części rodziny. Mamy z Mikołajem takie same czarnofutrzane czapki! A jutro będziemy pomału zmierzać do dziadków słuchając Pudelsów :)

Tato, bo ja tak bardzo chcę. Tylko sama nie wiem czego. Zupełnie nie wiem. Może Ty wiesz? Ty zawsze wiesz co jest lepsze, jak mama. Co ja bym bez Was zrobiła?

Będziesz obok nas. Najemy się razem pierogów i barszczyku. Razem się pośmiejemy. Złożymy sobie życzenia, podzielimy się opłatkiem. Będziemy. W jakiś sposób będziemy wszyscy razem.

Kocham Cię i tęsknie, bardzo.

***
Wszystkim czytelnikom, tym wytrwałym oraz tym początkującym, przypadkowym chciałam życzyc zdrowych, wesołych i rodzinnych świąt, które napełnią Wasze baterie energią na najbliższy rok :) Wszystkiego co najlepsze!