środa, 22 czerwca 2011

Brak tytułu

Pamiętasz jak byłam w wieku Mikołaja i próbowałam wejść w każdą, najmniejszą dziurę? Jak zadawałam miliony pytań?
Jak chciałam dorosnąć i zostać po kolei aktorką/lekarzem/piosenkarką/policjantką?
Jak wszystko było właściwie takie proste? 
A teraz mam 16 lat. Wszystko się zmienia, co chwile mam inne pomysły na siebie, życie biegnie sprintem do przodu i troszkę nie nadążam.
Mam też za sobą wspaniałe 3 lata. I chciałabym żeby to nie był koniec, żebym mogła 1 września ponownie przekroczyć progi Gimnazjum numer 23 jako uczennica, nie jako absolwentka.
Cieszę się, że poznałam tyyyle wspaniałych osób, chciałabym żeby zostały blisko mnie. 

Wczoraj strasznie mi brakowało Twojej obecności. Ale wiem że jesteś dumny, zawsze jesteś.
Kocham Cię strasznie.

2 komentarze:

  1. mari98@amorki.pl23 czerwca 2011 07:35

    Serdecznie zapraszam na mojego nowego bloga :http://moj-yorek-riko.blog.onet.pl/Za każdy otrzymany komentarz na pewno się odwdzięczę ;)Super masz bloga ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja też mam świetną klasę i nie tylko. Tyle że mi został jeszcze jeden rok gimnazjum i chcę niektóre osoby poznać bliżej. Za tym życiem to naprawdę czasami trudno nadążyć. Pozdrawiam;* [po-prostu-wera]

    OdpowiedzUsuń