wtorek, 28 lipca 2009

Brak tytułu

Jutro Marcinków. 
Łaaa! Może przynajmniej tam nie będzie padał deszcz?! W ogóle jakiś ospały dzień mam. Nic mi się nie chce i jem najsłodszego arbuza w tym sezonie;) Czytam książkę o Meksyku. Zadzwiające, jak niegdyś to wszystko wyglądało. Kanibale, ofiary z ludzi. Straszne. Jednak jest w tym niesłychanym miejscu urok. I kiedyś tam pojadę. Zjem 10 chrabąszczy i wróce tam 10 razy!
Ile czasu ja już Mikołaja nie widziałam. ;oo
Pewnie 'urośnięty' jest. I pewnie nie odklei się od mojej nogi jutro. Już nie mogę się doczekac!
Kocham;*



Wracam 12 sierpnia.

95 komentarzy:

  1. pierwsza! a że tak z ciekawości spytam: dlaczego ty masz takie długie rozłąki z bratem?

    OdpowiedzUsuń
  2. tinykika@vp.pl28 lipca 2009 15:21

    Gdyby wszystko poszło w moim życiu, tak jak miało pójść, pewnie już smażyłabym się w meksyku i nosiła sombrero.Teraz nie wiem, czy kiedykolwiek uda mi się zobaczyć to miejsce...http://tinykika.blog.onet.pl/

    OdpowiedzUsuń
  3. ~Kajetan Ostrowski29 lipca 2009 07:50

    1939 rok, Warszawa należy do Niemców.Pomożesz o nią walczyć?http://ruch-oporu.blog.onet.pl/Zapraszamy!

    OdpowiedzUsuń
  4. agrafetka@amorki.pl29 lipca 2009 08:35

    cześć!Super blog i gratuluję wygranej bloga roku.Sądzę że naprawdę zasłużyłaś na to miano.Zapraszam do mnie na www.agrafetka.blog.onet.pl.XD miłego wypoczynku :]

    OdpowiedzUsuń
  5. Ja też powielam pytanie.. dlaczego twoj brat nie mieszka z Wami i nie jedzi z Wami na wakacje? :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Martwi mnie, że nie widujesz się z bratem :(Czy to się zmieni? Powinno....

    OdpowiedzUsuń
  7. Tak bardzo Ci wspolczuje az brak mi slow jestes tak szczera i madra osoba nawet sama nie wiem czemu czytajac to tak strasznie plakalm lzy same plynely mi z oczy baa nadal plyna tak strsznie za nim tesknisz ja wiem ze nawet milon slow nie jest w stanie opisac tego co czujesz jak tesknisz i jak bardzo kochasz niestety ja wiem jak to jest bo tez 4 lata temu stracilam Tate i tak bardzo za nim tesknie a jak Go kocham to nie wspomne bo nie ma takich slow zeby to opisac takiego codownego tate mialam i tak bardzo smuci mnie mysl ile momentow z mojego zycia Go ominelo pierwsza milosc i pierwsze rozczarowanie pierwsza dyskoteka pierwsze wakcje tylko z koelznkami tyle z pozoru zwyklych spraw a jego nie ma czasem tak bardzo chcialbym Go blagac zeby pozwolil mi gdzies wyjsc tak jak moje koleznaki prosza swoich ojcow.Za kilka dni doslownie bedzie jego 4 rocznica smierci zastanawia mnie ile osob pamieta o tym ja wiem ze nigdy nie zpaomne nigdy nie zpoamne jego pogrzebu ledwo na nogach stalam i marzylam otym zeby to byl tylko sen jakis glupi zart nadal mam nadzieje ze jeszcze kiedys posmiejemy sie razem powyglupiamy ze zaczepisz mnie jak bede przechodzic obok Ciebie tak bardzo mi tgeo barkuje najwspanileszego Tatusia pod slonicem az serce mi sie sciska ze za 2 miesiace bede pelnoletnia a jego ze mna nie bedzie ze nie dostane od Niego kopniaka w tylek na szczescie ale wiem ze bedzie ze mna bo zawsze jest czasem wydaje mi sie ze tylko ja o nim pamietam bo w domu nie ma jego zdjec nikt o nim nie wspomina a ja tlumie w sobie wszytsko tak bardzo za nim tesknie:(((

    OdpowiedzUsuń
  8. Takie książki są bardzo fascynujące! Ale nie mogę sobie wyobrazić, jak można jeść drugiego człowieka... ohyda! Ale podobne tacy kanibale to bardzo wrażliwi ludzie xD[sztuka-przetrwania]

    OdpowiedzUsuń
  9. A czego tu współczuć dewotka piszę to dla kasy,gdyby miała ksztę żalu w swrcu to by tych bzdet nie psała!!!. a czym tak podróżujesz!!! palcem po mapie idiotko i się do tego wychwalasz . Buhahahahaha

    OdpowiedzUsuń
  10. Meksyk jest żeczywiście piękny !Cudowene morze, zabytki !I ludzie bardzo mili.Haha, z zaciekawieniem wysłuchują opowiadań o śniegu XDPozdrawiam :)www.ciagle-zamyslona.blog.onet.pl

    OdpowiedzUsuń
  11. hej! świetny blogasek..heh..'^fanka zmierzchu;;ddjak ja^^__;*zapraszam na mój blog olcia10.blog.onet.pl

    OdpowiedzUsuń
  12. pewnie już ktoś ci to mówił,więc nie będe się powtarzać,bloguś cudny :) też uwielbiam zmierzch :)(fanka wampirków :D) wpadnij do mnie (ruda-w-akatsuki.blog.onet.pl)

    OdpowiedzUsuń
  13. ~justys026(livestar)3 sierpnia 2009 10:13

    Hej. Jestem zachwycona Twoim blogiem. Gdy przeczytałam tą notkę postanowiłam, że wrócę do poprzednich. Przyznam, że zakręciła mi się łza w oku. Przedstawiasz świat w rzeczywistym świetle. Gratuluję tak wspaniałego bloga. Pozdrawiam:*

    OdpowiedzUsuń
  14. dajanula@vp.pl3 sierpnia 2009 21:23

    Pewnego razu przeczytalam o Twoim blogu w gazecie a tu prosze! Wedruje sobie po blogach a tu Twoj! Uwazam, ze to naprawde super, ze piszesz bloga w formie pamietnika i ze otwierasz sie. To naprawde super! Musisz byc bardzo ciekawa osoba... :)Pozwol, ze zrobi sobie u Ciebie mala reklame: www.kwasnyxsmakxczekolady.blog.onet.pl:* Zycze dalszych sukscesow w prowadzeniu bloga! Ja w kazdym razie bede tu czesto wpadac

    OdpowiedzUsuń
  15. mówiac szczerze blog mnie nie zachwyca. dla mnie osobiscie nie ma tego czegoś. Ale to nie istotne bo są w nim Twoje emocje Twoje wspomnienia. Rób to co robisz bo jesli piszesz dla siebie to nikomu nic do tego.

    OdpowiedzUsuń
  16. imprezowy18@op.pl5 sierpnia 2009 03:31

    Napisałam o twoim blogu na www.my-brilliant-world.blog.onet.pl

    OdpowiedzUsuń
  17. Oglądam właśnie wywiad z Tobą na TVN Style... postanowiłam odwiedzić Twój blog... jestem starsza od Ciebie, ale jakie to ma znaczenie? 3 lata temu ja straciłam Tatę, najukochańszą osobę na świecie, umieral na moich oczach i zmarł gdy trzymałam Go za rękę... czytając to, co piszesz rozpłakałam się... dziwię się oglądając wywiad, że opowiadasz to z takim spokojem, bez wzruszenia.. oczywiście nie neguję tego, bo każdy przeżywa "to" na swój sposób... ja czytając Twoje pierwsze wpisy rozpłakałam się, bardzo tęsknię za moim Tatą... za tym by mnie przytulił, doradził i powiedział do mnie "żuku" ... wiem, że trzyma swoją niewidzialną dłoń na moim ramieniu, że czuwa gdzieś tam z oddali obserwując moje życie... ja też Cię kocham, mój Tato...Pozdrawiam Cię Patryśka - dzielna z Ciebie dziewczyna

    OdpowiedzUsuń
  18. Witam Cię serdecznie. :)Przed chwilą obejrzałam wywiad z Tobą z TVN STYLE.Jutro będę musiała obcykać tego bloga.Strasznie dotknęło mnie to co niektórzy ludzie potrafią napisać. Chodzi mi o negatywne komentarze dotyczące właśnie Twojego bloga. Szczerze mówiąc nie ma się co nimi przejmować mądry człowiek by tego nie napisał. Nie życzę im też tego aby ktoś bliski z ich rodziny odszedł..Bo to nic przyjemnego.Pozdrawiam 3maj się cieplutko!

    OdpowiedzUsuń
  19. Droga Patrycjo!wlasnie ogladalam cie spod laptopa w tvn style... z ciekawosci i z racji poznej juz godziny odruchowo zajrzalam na twojego bloga. To co przeczytalam wyrywkowo zaczynajac od 12 listopada bardzo mnie poruszylo. Niesamowite co piszesz, jestes cudowna corka, wzroszylas mnie do lez... z racji ze tez jestem coreczka tatusia i wyobrazam sobie co przezywasz przez te miesiace. Jestem z toba od dzis!!!

    OdpowiedzUsuń
  20. oglądałam dzisiaj "ten jeden dzień" w którym byłaś gościem. Nigdy nie czytam blogów, lecz na twój się skusiłam i jestem pod miłym wrażeniem. :) Tryzmaj sie i rób to dalej nie przejmi=uj się głupimi komentarzami zawsze znajdą sie złośliwi ludzie:)

    OdpowiedzUsuń
  21. Od kilku miesięcy czytam Twoje posty. Uważam, że jak na swój wiek jesteś bardzo dojrzałą dziewczynką świadomą swoich czynów. gratuluję ci tego, że pomimo takiej tragedii wcale się nie załamałaś. Po oglądnięciu programu pt. 'Ten jeden dzień' może i powtórki emitowanego w dniu 5.08.3009r przekonałam się by wpisać ci komentarz. Mając kilka lat zmarł mój dziadek [czysty przypadek, potrącił go samochód, śmierć na miejscu]. Do tej pory pamiętam jak przychodziłam do niego i pukałam do drzwi, bo nigdy do dzwonka nie dostawałam. Tęsknie za tymi ulotnymi chwilami, bo to był mój jedyny dziadek, którego kochałam nad życie. teraz pozostała mi tylko babcia i choć ma ona już ponad 80 lat to i nigdy nie zapomnę o dziadku. Twoje życie zmieniło się o 180 stopni, ale mimo wszystkiego co złe życzę Ci z całego serca byś była nadal tak odważną, wytrwałą i przede wszystkim dzielną dziewczynką.Pozdrawiam,Kamilia z bloga [mylogg.blog.onet.pl]

    OdpowiedzUsuń
  22. Podziwiam Cię.. ! Ja kilka miesięcy temu straciłam babcię .. była dla mnie jak druga mama bo mieszkała ze mną od urodzenia ... jakoś się pozbierałam ale nadal jest mi ciężko i mam dni w których strasznie płaczę i chcę być z nią tam na górze ... A ty jesteś osobą naprawdę która daje ludzią do myślenia .. czytając twojego bloga czuję takie ciepło w serduszku i pojawia się w nim takie światełko w tunelu iktóre daje nadzieję na lepsze jutro ...zapraszam do mojego pbl. xxxmaggie93xxx.photoblog.pl

    OdpowiedzUsuń
  23. ~natusia047@onet.eu5 sierpnia 2009 16:41

    Cześć. Przed chwilą oglądałam TVN Style, a tam wywiad z Tobą. Szczerze powiem, że naprawde Cię podziwiam. I tak sie zastanawiam, że ja chyba nie podniosłabym się po śmierci któregoś z moich rodziców lub śmierci brata. Jestem na tym blogu pierwszy raz i wiesz dzięki Tobie zaczne doceniać chwile, bede dobra dla moich rodziców, a zwłaszcza dla taty, bo czasem okropnie sie go wstydze i mówie mu okrutne rzeczy. Dziękuje Ci. ;)Pozdrawiam, trzymaj sie! :)

    OdpowiedzUsuń
  24. Wiesz co Ci napiszę że jesteś niesamowita. Pewnie czytałaś to już miliony razy ale ja ciągle kłócę się z rodzicami i dopiero Twoja osoba uświadomiła mi co mogę stracic. Jesteś najmądrzejszą dziewczyną na świecie

    OdpowiedzUsuń
  25. Cześć. Przed chwilą ogladalam wywiad z Tobą w Tvn Style. Bardzo zalezało mi na tym żeby go obejrzeć. Czytałam też niedawno o Tobie w jednej z gazet. W wywiadzie tym pokazalas mi, ze nie mozna zalamywac sie utrata bliskiej osoby. Było widać, ze jestes usmiechnieta i pelna energii dziewczyna. W sumie siedzac przed telewizorem mialam tyle pomyslow, co moglabym Ci napisac, teraz jednak nie wiem co powiedziec. Chcialabym nawiazac z Toba jakis kontakt. Jesli to możliwe, daj mi znać w ktorejs z notek. Jestes Niesamowita osoba. Pamietaj o tym. Pozdrawiam ;-)

    OdpowiedzUsuń
  26. Witaj Patrycjo mam na imię Laura z godzine temu ogladalam program w ktorym uczestniczylas na tvn style i chce ci powiedziec ze jestes niesamowitą i bardzo mądrą dziewczyną, szalenie cie podziwiam. Pozdrawiam Ciebie i twoja mamę z całego serduszka :)

    OdpowiedzUsuń
  27. ~:)aleksandra.5 sierpnia 2009 16:55

    ja tez Cie ogladałam, i mnie wzruszylas..trudno mi uwierzyc ze masz 14 lat! twoje wypowiedzi sa dojrzalsze niz niejdne 20latki!:) podziwiam Cie i zycze duzo sily na przyszlosc:) i powodzenia i karierze dziennikarskiej;)

    OdpowiedzUsuń
  28. Niejeden mężczyzna nawet nie zdaje sobie sprawy z Tego jak wielką rolę odgrywa ... tym bardziej kiedy jest ojcem ... Oglądając program w którym wystąpiłaś zaczęłam zastanawiać się nad rolą rodzica ... Tylu ludzi zakłada rodzinę, a tak niewielu żyje dla tej rodziny ... Ciężej chyba jest stracić to co tak piękne i często nieuchwytne niż nigdy tego nie spróbować... Jednak są wciąż ludzie którzy Cie kochają ... Najpiękniejszą nagrodą dla rodzica jest świadomość, że wszystko to co poświecił, nie poszło na marne ... i dlatego ... Twój tata dostał nagrodę tak piękną ... Pozdrowienia dla mamy ... Never forget

    OdpowiedzUsuń
  29. Ty i Twój tata jesteście najlepszymi przyjaciółmi wszechświata :) Też marzę o takim ojcu...

    OdpowiedzUsuń
  30. Witaj. Nazywam się Kinga, mam 18 lat. :))Przypadkiem ogladnełam Twoje wystąpienie w pragramie "Ten jeden dzień" i przyznam, że nigdy o Tobie nie słyszałam, ale weszłam na Twój blog... nie przeczytałam wszytskiego, bo to jednak zbyt wiele jak na ta pore, ale mój ojciec też zmarł. Miałam Wtedy 7 lat. Niestety nie pamiętam zbyt wilu spedzonych z nim chiwil. Gdy słyszałam jak opowiadasz o tacie, czułam-podziw, podziw jak radzisz sobie z Tym, ja gdy wspominam to tragiczne dla mnie zdarzenie, niepowstrzymanie zanoszę sie łzami...Nigdy nie miałam odwagii mowić komuś, mówić ludziom o tym jak to wszytsko sie stało, lecz czesto mowię do niego, wiem ze słyszy oraz wspiera mnie i mame. Pewnie dostałas podobne listy od tysiąca osob, ale nie dbam o to. Chciałam powiedzilić sie z Tobą swoimi przezyciami, powiedzieć że jeśli chodzi o śmier tak bliskiej osoby nie możemy liczyć na spełnienie powiedzenia "Czas leczy rany" podejrzewam ze to tylko przyzwyczajenie do bólu... Może bedzie nam dane kiedyś w dalekiej przyszłości się spotkać-bo przecież życie różne scenariusze pisze... :)) Odwiedze Twego blog jeszcze jeśli tylko bedę miała mozliwość.Pozdrawiam Cię serdecznie! :)

    OdpowiedzUsuń
  31. blog pieny ale własnie ogladałam z toba proggram ten 1dzien pieknie mowiłas o tacie na kociu to czego sobie życzysz tego Ci życzę z całego serce jestem pewna z e bedzie Was wszytskich pilnował i jest dumny z Cibie że ma taka Kochaną CÓRKĘ :D podrawaim goraco i oby tak dalej!!!!

    OdpowiedzUsuń
  32. Chciałam jeszcze zwrócić uwagę na bardzo piękny wiersz, napisany przez wspaniałego Człowieka Ks. Jana Twardowskiego."Właśnie wtedy kiedy pomyślałeśże papugi żyją dłużejże jesteś okrutnie małyniepotrzebny jak kominek na nibyw stołowym pokojuJak bezdzietny aniołlekki jak 20 groszy resztydrugorzędnie genialnykiedy obłożyłeś się książkamijak człowiek chorynie wierząc w to że z niewiarypowstaje nowa wiaraże ci co odeszły jeszcze raz cieporzucąświęty i pełen pomyłekwłaśnie wtedy wybrał ciebie ktoswiększy niż ty samktóry stworzył świat tak dobryże niedoskonałyi ciebie tak niedoskonałegoże dobrego

    OdpowiedzUsuń
  33. hej . przeczytałam twój blog i naparwde daje do myślenia. Masz fajnie bo masz wspomnienia z tatą chociaż go nie ma, mój tata żyje ale ja nie mam z nim żadnych wspomnień.;(Zazdroszcze Ci tego co z nim przeszłaś i podziwiam. Ostatnią oglądałam program gdzie właśnie tam występowałaś, wtedy o Tobie usłyszłam 1 raz .Razem z moją mamą czytałysmy twój blog. Jesteś fajną osobą i bym chciała z Tobą porozmawiać ;) Pozdrowienia <33

    OdpowiedzUsuń
  34. Miałaś i nadal masz wielką więź z tatą. Podziwiam Cię, że jest w Tobie tyle siły i nadziei. Naprawdę chciałabym być tak silna.Ja nigdy nie miałam tak wspaniałej wielkiej więzi z moim tatą.Rozumiem Cię, choć pewnie nie do końca. W ubiegłym roku dokładnie 12 listopada zmarła moja jedyna babcia która zawsze mnie wspierała i dlatego wiele mnie z nią łączyło. Nadal nie mogę w to uwierzyć, i po dzisiejszym obejrzeniu programu "Ten Jeden Dzień" zadziwiłaś mnie swoim entuzjazmem i bardzo wielką nadzieją, mimo tak młodego wieku.Ten blog naprawdę zasłużył na nagrodę.Dziękuję.

    OdpowiedzUsuń
  35. Witam.. Wiem co czujesz po stracie ojca, bo ja straciłam swoją matkę.. Też nie mogę się pogodzić z tym, że więcej jej nie zobaczę.. nie przytulę i nie uśmiechnę się do niej! Wiem, że gdyby żyła wszystko potoczyłoby się inaczej.. ale tak nie jest! Nie umiem, nie potrafię i też niechcę zapomnieć.. Tak się nie da.. ;((((((((Tłumaczę sobie.. że gdy świeci słońce to się do mnie uśmiecha, a gdy pada deszcz to jest zła na mnie.. może to dziecinne, ale to akurat mojej osobie pomaga .. Pozdrawiam ! :*

    OdpowiedzUsuń
  36. ~Jolanta Nowacka6 sierpnia 2009 03:11

    widziałam cię w telewizji od tamtej chwili jestem twoja fanką przeżyłaś taki ból i sie z tym pogodziłaś japo śmierci mojego chłopaka nie moge prosze napisz do mnie na jola491@vp.pl twoja fanka

    OdpowiedzUsuń
  37. ~http://juztakajestem.bloog.pl/6 sierpnia 2009 03:32

    świetny blog...trafiłam na niego dzięki tvn style i wczorajszemu programowi:)na twój temat jesteś bardzo mądra kobieta.pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  38. Podziwiam Cię za odwagę. nie każdy z nas potrafiłby pisać na takie tematy. jesteś niesamowitą dziewczyną. Oglądałam program z Tobą na tvnStyle. bardzo się wzruszyłam. Domyślam się co czułaś po stracie taty.Ja przeżyłam coś podobnego po śmierci dziadka. Był mi bardzo bliski, odszedł niespodziewanie,gdyby nie przyjaciele nie poradziłabym sobie z tym. Twoim pomysłem jest blog, wylewanie myśli, bardzo dobrze. Chyba każdy tata chciałby mieć taką córcię :) Jesteś bardzo dojrzałą osobą jak na swój wiek. Myślę że te doświadczenia, które spotkały Cię w życiu udowodniły Ci jak bardzo ważna jest rodzina. Podziwiam Cię. Życzę wszystkiego dobrego dla Ciebie i Twojej mamy . Tata byłby z Ciebie dumny :)

    OdpowiedzUsuń
  39. widziałam cię w telewizji..podziwiam za to że nie zaczęłaś płakać :)wspaniały blog i życzę szczęścia w życiu

    OdpowiedzUsuń
  40. ty jesteś idiotką wczoraj oglądałam Patrycje w telewizji,i w nie których momentach miała łzy w oczach (to po pierwsze) a po drugie ona była bardzo związana ze swoim tatą. po trzecie ona nie dostaje za to pieniędzy,a nawet jeśli to ona te pieniądze gospodaruje w jakieś cele.......A nie wydaje na ciuchy, gry komputerowe,zabawki.ty może byś tak zrobiła ale ona nie!!!!!!!!!!!!!! jak znam życie ona nie raz wypiera się pieniędzy i nie chcę ich przyjąć!!!a po czwarte te pieniądze to jakieś krocie pewnie

    OdpowiedzUsuń
  41. jestes niesamowita;) ja po stracie taty zupelnie sie zalamalam ale nie wiedzialam jak sobie z tym poradzic:) po prostu czytam twoj blog ;) pozdrawiam;*

    OdpowiedzUsuń
  42. ogladalam program w ktorym wystepowalas :) bardzo fajny program

    OdpowiedzUsuń
  43. ja takżę cię oglądałam w TVN STYLE i wyszłaś niesamowicie gdybym ja straciła ojca to bym się załamała...a ty zachowałaś się bardzo dojżale nie przejmuj się głupimi komentarzami (pewnie tego nie robisz) ale zaszokował mnie ten komentarz o którym mówiłaś w programie.co poniektórzy ludzie mają serca z kamienia. gorące pozdrowienia z Piaseczna przesyła Dominika :lat 11 -wszystkim z twojej rodziny życzę miłych wakacji!!!!!!!!!

    OdpowiedzUsuń
  44. Hej ;]Pierwszy raz wchodziłam na ten blog.Po przeczytaniu tych twoich notatek i obejrzenie zdjeć,doszłam do wniosku ze ty bardzo kochałaś swojego tate !Jesteś bardzo dojrzałą osobą którą wszyscy będą ciągle podziwiać !

    OdpowiedzUsuń
  45. Ogladałam program z toba... Jesteś bardzo silną dziewczyną...Mój tata zmarł 3miesiące temu miał tylko 43lata...Też byłam córeczką tatusia i nadal nia bede .. Choć wyządził mi i mamie wiele krzywdy i dużo przez niego przeszłyśmy bardzo za nim tęsknimy i nawet awantur z nim nam brakuje... Przykre to jest bo mógł żyć dłużej, mógł zobaczyc swoje wnuki ,napewno by je uwielbiał bo uwielbiał dzieci tylko ten ALKOHOL wróg nr1 ... padaczka po 2 tygodniach wylew...Straszne..Byłam przy tym wszystkim sama z nim, nawet nie zdążyłam mu powiedzieć że go kocham i jest moim tatusiem najkochańszym.. ostatnie słowa jakie powiedział to ŹLE... Był wspaniałym człowiekiem gdyby nie nałóg ... Pozdrawiam Ciebie i Twoją mame trzymajcie się:*

    OdpowiedzUsuń
  46. wiesz co nie wiem dlaczego założyłaś ten blog wydaje mi się że chcesz zwrócić na siebie uwage!dla mnie to wszystko jest naciągane.Troche mi ciebie żal małpo!Weź lepiej skasuj tego bloga!!!Nie dam ci spokoju!!

    OdpowiedzUsuń
  47. świetny blog ;) Nigdy nie czytam blogów ale ten mnie głęboko ujął. Gdy zobaczyłam program z tobą ' Ten jeden dzień ' - popłakałam się. Jesteś bardzo dzielna,podziwiam taką postawę. Gratuluje tacie córy ;)

    OdpowiedzUsuń
  48. Nie mogę się Tobą nadziwic, tym jaka jesteś dzielna, dojrzała i wytrwała.Tak trzymaj, nie przejmuj sie idiotycznymi komentarzami innych ludzi, którzy sprawiają Ci przykrośc, bo nie warto. Ciesz się z życia ile tylko możesz ! :)P.S. też lubię zmierzch. ;))Pozdrawiam. www.tacosieniemyjexd.photoblog.pl

    OdpowiedzUsuń
  49. Dziewczyno, jesteś moją fanką. Oglądałam wczoraj reportarz z tobą. Jesteś naprawdę dzielna. Ja gdybym była w twojej sytłacji wpadła bym w depresje lub coś gorszego. Pozdrawiam cię gorąco.

    OdpowiedzUsuń
  50. nie moge sie nie zgodzic ze wszystkimi przede mna...podziwiam cie ...pare lat temu przeszlam przez to co ty..mniej wiecej w twoim wieku...i zaluje ze nie wpadlam na taki pomysl prowadzenia bloga...to napewno pomaga ..ja wierze ze po smierci cos tam jest i ze twoj tata czyta te listy i w jakis sposob kiedys na nie odpowie

    OdpowiedzUsuń
  51. Nie wiem... Nie potrafie zrozumiec jak to jest stracic ojca... Poniewaz go jeszcze mam... I otworzylam oczy na to jak rodzice sa wazni a przeze mnie nie zauwazani... Ale mniesza o mnie...Nie bylam wstanie przeczytac nawet 1/1o bloga...Ale czytajac urywki, nie wiedzac o co chodzi lzy same splywaly mi po policzkach... Jestes tak niesamowicie silna osoba, ze wielu ci zapewne zazdrosci... I ja rowniez... [a do tego ladna]Rowniez ogladalam ostatnio wywiad z tb w tvn stL i zapadlo mi w pamiec to ak opowiadalas o najgorszych komentarzach... Byly straszne...Tyle, ze tak na prawde pisza to osoby, ktore chetnie by byly 'zle i ziejace strachem w okolicy'...Pisza to dlatego, ze moga 'udowodnic' to iz sa zle i bez serca, ze otwarcie potrafia mowic o tym co im nie pasuje... a to sa bzdety...Pisza to typowe tchurze, ktore chca byc kims kim nigdy nie bd... Czuja sie mocni.. ale w gebie, a twarza w twarz nigdy by tak nie powiedzieli, bali by sie twojej reakcji a nawet zwylkego spojrzenia na uslyszane slowa... W kazdym razie nie przejmuj sie......Wiem, ze dziwnie pisze ale to dlatemu, ze nie potrafie uac wlasnych mysli w proste slowa......A w kazdym razie zycze ci wiele wytrwalosci, i wiary w siebie i szczescie... powodzenia... (: a gdyby cos naprawde sluze pomoca...GyGy:832697

    OdpowiedzUsuń
  52. Oglądałam program z Tobą.Była mowa o tym, że wypowiadasz się bardzo dojrzale. Postanowiłam to sprawdzic;DI rzeczywiście;DBlog baaardzo fajny, strasznie mi się podoba;]Oprócz tego oglądając program, myślałam, że będziesz załamaną dziewczyną i będziesz ciągle płakać... Ale Ty masz do tego dystans.Baaardzo gorąco pozdrawiam;*****

    OdpowiedzUsuń
  53. Cześć :) Oglądałam niedawno wywiad z Tobą w "TEN JEDEN DZIEŃ". Wobec mnie jesteś osobą, z której Powinnam się odwzorowywać. Ja szczerze mówiąc nie mam takiego dobrego układu z Tatą jak Ty. Zazdroszczę Ci tej więzi.Pozdrawiam Cieplutko..

    OdpowiedzUsuń
  54. Postanowiłam zobaczyć Twój blog po tym, jak obejrzałam reportaż z Tobą w TVN Style. Nie mogłam sobie wyobrazić bloga, który zasługiwałby na taki rozgłos. Kiedy przeczytałam kilka Twoich notek, siedzę zapłakana przed ekranem komputera. Nie zmarł mi nikt tak bliski jak Tobie, jednak szczerze Cię podziwiam, że znajdujesz na to wszystko siły!! Skąd tyle mocy w tak małej osóbce?? Pomimo, iż Twoja pisanina to tylko "bezgroły" na nic nieznaczącym blogu, to potrafisz przekazać tyle ważnych rzeczy, uczuć, wspomnień. Baaaaaardzo Cię podziwiam i szczerze współczuję!. Mogę Ci życzyć jedynie wytrwałości w tym wszystkim i ulgi, przede wszystkim ulgi, żebyś nie zapomniała o tacie, ale podchodziła do tego z dystansem. Przecież wszyscy kiedyś umrzemy...Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  55. Jesteś cudowna! Świetna, i przepięknie piszesz! Jestem w tobie zakochana! Jak czytałam twoje listy, to prawie się popłakałam, bo mojemu narzeczonemu tata zmarł 3 miesiące temu...:( Może mu pomogą te twoje notki:) Usłyszałam o Tobie w TVN style 'ten jeden dzień', gratuluję Ci talentu pisarskiego! POWODZENIA! Trzymam kciuki, żeby twoje i twojej mamy życie wróciło do "normy":*

    OdpowiedzUsuń
  56. Patrycjo jestem tutaj 1 raz ale wciągnełaś mnie w swój świat bloga...to jest naprawde cudowne co robisz....to jest twój i tylko wyłącznie twój jedyny sposób na wyrażenie swoich emocji oraz rozmowe ze swoim tatkiem.....podziwiam Cię że radzisz sobie z kometnarzami stylu....bardzo okropnegojeżekli im nie odpowiada to co ty robisz to po co odwiedzają tego bloga i sprawiają ci przykrość wcale nie muszą tego robić.....niech zostawią to sobibe....jesteś bardzo dzielna ...tego mi było trzebaa

    OdpowiedzUsuń
  57. Oglądałam wywiad z tobą dzisiaj, prowadzący przez Dorotę Wellman. Bardzo ujęłaś mnie swoją historią. Bardzo cię pozdrawiam i życzę jak najlepiej !

    OdpowiedzUsuń
  58. No właśnie.. Dzisiaj obejrzałam program ''Ten jeden dzień'' i oglądając go - od razu zapisałam adres Twojego bloga, bo bardzo mnie wzruszyła Twoja historia.. Jestem pełna podziwu, ja bym nigdy nie odważyła się pisac o swoim tacie ( czy kims bliskim) na forum całego świata.. Ale bardzo dobrze, że jesteś i podziwiam Cię :)A Ci, którym się nie podoba i źle Ci życzą - ja życzę, aby ich spotkało w życiu coś tak bolesnego i tragicznego - ciekawe, jak będą się z tym czuli ! Chamy jedne !!Pozdrawiam Cię serdecznie z Rzeszowa ;))

    OdpowiedzUsuń
  59. czeslaw7@op.pl7 sierpnia 2009 08:24

    Oglądaliśmy program w którym występowałaś. Jesteśmy pełni podziwu! www.ten-dzien.blog,onet.pl blog wzoruje sie na twoim jest to forma pamietnika piszemy na nim w 3-kę. Prosimy o twoja opinię.

    OdpowiedzUsuń
  60. Twoja historia mimowolnie przypomina mi tę z filmu "Psim tropem do domu", kiedy to mąż i zarazem ojciec, straciwszy życie w wypadku samochodowym powrócił na ziemię pod postacią psa, aby móc nadrobić stracony czas i opiekować się rodziną.. Jeśli nie widziałaś - obejrzyj koniecznie :)Zazdroszczę Ci tej głębokiej więzi, jaka łączyła Ciebie i Twojego tatę. Jajecznicy na pomidorach, wspólnych wakacji i turniejów... Ja takiej prawdziwej, ojcowskiej miłości nie miałam okazji w ciągu 18 letniego życia doświadczyć i oddałabym wszystko za choć jedną z nich. Od razu też nasuwa się pytanie: Dlaczego właśnie tacy kochający ojcowie, jak Twój muszą tak wcześnie umierać ?! No, ale życie było, jest i będzie pełne zagadek.Trzymaj się Patrysiu :*

    OdpowiedzUsuń
  61. Brak słów...Wspaniała z Ciebie dziewczyna...A blog...przepełniony uczuciami...Tata pewnie jest z Ciebie dumny:)

    OdpowiedzUsuń
  62. Hej mam na imię Magda.Ogladałam dzisiaj program z Tobą,który prowadziła Dorota Wellman Ten Jeden Dzień. I dlatego postanowiłam przeczytać Twojego bloga.Podziwiam Cię bardzooo! Ja nie wiem czy bym tak potrafiła chodzi mi o napisanie bloga.;**;)

    OdpowiedzUsuń
  63. margaret31@poczta.onet.pl7 sierpnia 2009 14:19

    fajnie mi sie ogladalo ten program ten jeden dzień na tvn style z toba w udziale.. Dziewczyno jesteś naprawde świetna :) a spiewasz czy cos ;-))) ? a ja mam nowego bloga dopiero... http://my-poet-my-text.blog.onet.pl/ wpadnij i odpowiedz na pytanie. ;- ) Małgosia Pe. :)))))

    OdpowiedzUsuń
  64. oliwia993@buziaczek.pl8 sierpnia 2009 04:27

    Oglądałąm program z tobą.Masz racje.Nie przejmuj się głupimi komentarzami.To rozpieszczone bachory bez uczuć.Pisz go tak dalej!!!!!!!!!! PS ja też uwielbiam zmierzch i jego części więc jak chcesz wejdz na mojego bloga : www.ola-zmierzch.blog.onet.pl

    OdpowiedzUsuń
  65. Bardzo fajny blog.Ogólnie blogami się nie interesuję ,ale ten jest naprawdę super.Tak trzymaj :)

    OdpowiedzUsuń
  66. Mam 13 lat i jestem pod wrażeniem przed chwilą ogłądam program ten jeden dzień na tvn style jestem pod wrażeniem ! Życzę Ci wszystkiego najlepszego pozdrawiam !!!

    OdpowiedzUsuń
  67. oglądałam reportaż w którym wystąpiłaś podziwiam Cię i byle do przodu :):*

    OdpowiedzUsuń
  68. Tez przed chwila obejrzalam na Tvn Style.....i poplakalam sie czytajac te pierwsze notatki..ale ogolnie swietnie piszesz, naturalnie a zarazem tak poetycko.....I swietnie sie trzymasz po tym wszystkim, zycze szczescia !!

    OdpowiedzUsuń
  69. Oh Patrycjo... tak bardzo Ci współczuję... z całego serca. Obejrzałam ten program z Twoim udziałem i naprawdę bardzo się wzruszyłam... ;( Jesteś niesamowitą osobą. Tak silną emocjonalnie i tak bardzo dojrzałą... Wprost nie mogę się nadziwić jak to wszystko zniosłaś... I jeszcze ten wspaniały blog. "Czapki z głów!" Te wszystkie notatki dla Twojego wspaniałego Taty... coś cudownego :) Trzymaj się kochana xD Trzymajcie się tam wszyscy. Cała Twoja rodzinka i przyjaciele. Pilnujcie się nawzajem ;P i bądźcie zawsze uśmiechnięci od ucha :D do ucha ;D !!! P.S. Czekam z niecierpliwością na kolejny wpis dla Twojego Taty :) A tak przy okazji to jestem Ania ;P Mam 14 lat i również zaczytałam się w "Zmierzchu" oraz dalszych częściach ;))) No i film obejrzałam również ;P Kocham wszystkich bohaterów, ale szaleję za boskim Edwardem xD (mam nadzieję, że ty również :) ) Jeszcze raz gorąco Cię pozdrawiam i życzę wszystkigo co najlepsze! Buźk@ ;* xxx

    OdpowiedzUsuń
  70. obejrzałam na tvn style program z Twoim udziałem, niestety tylko końcówkę, z ciekawości odwiedziłam Twojego bloga. i jestem pod wrażeniem, mimo śmierci ojca potrafisz cieszyć się życiem, z nadzieją, że Twój tata jest z Ciebie dumny i dopinguje Ci, abyś spełniła się w życiu. przeczytałam parę notek, po tych pierwszych miałam łzy w oczach. co do dzisiejszej : to ja też jestem ciekawa Meksyku, z chęcią bym odwiedziła to miasto, i kraj też te dżungle i wgl. :D ale i tak dla mnie numerem jeden są Włochy. moje cudne, magiczne Włochy. <333333333 [ancora.blog.onet.pl] trzymaj się. ;*

    OdpowiedzUsuń
  71. po pierwsze groźby są w tym cywilizowanym kraju karalne. po drugie to wątpię żeby to było naciągane

    OdpowiedzUsuń
  72. Oglądałam dziś program, w którym występowałaś. Jestem pod wrażeniem. Jesteś mądrą, wrażliwą dziewczyną. I osiągniesz to o czym marzysz. Życzę Ci tego z całego serca. Mój tata zmarł ponad 23 lata temu, nauczyłam się bez Niego żyć, ale do tej pory bardzo mi Go brakuje. Mam swoją rodzinę - męża, 4 dzieci, synową, zięcia, wnuki ale bardzo bym chciała, żeby i Tata chociaż czasem był przy mnie. Od chwili śmierci (też zmarł na raka) przyśnił mi się tylko raz - a tak bym chciała zobaczyć Go chociaż we śnie. Pozdrawiam Cię i gratuluję zdobycia przez Twój blog tytułu "Blog roku 2008". Zasłużył na to.

    OdpowiedzUsuń
  73. ~charlotte15068 sierpnia 2009 13:28

    To co ona piszę to są jej uczucia a że taki debil skomentuje to jest dopiero żałosne!!!Plusem jest to że ona się nie poddała i nie zamknęła w sobie po śmierci najbliższej osoby! -> za nim ją skrytykujecie zastanówcie się albo w ogóle piszcie - złą opinie zostawcie dla siebie !

    OdpowiedzUsuń
  74. Pewnie brat nie ma z kim zostac, szkola, praca, a dziecko małe

    OdpowiedzUsuń
  75. Oglądałam dzies program.Rewelacyjna dziewczyna z Ciebie. Młoda zdolna wrażliwa i taka mądra. Czytałam wszystko i łzy płynęly mi po policzku. Piękne

    OdpowiedzUsuń
  76. Super blog,piękne notatki,wspaniałe myśli! Jesteś wspaniała dziewczyną,współczuję Ci z powodu Twojego taty,ale widać,że jesteś bardzo silną i odważną dziewczyną,a więc poradzisz sobie w życiu. Zazdroszczę Ci tego jak pięknie potrafisz ukazać swoje uczucia. Oglądałam Ciebie dziś w tvn style i postanowiłam odwiedzić Twój blog.Mogłabym do nocy czytać jak pięknie piszesz do swojego Ojca. Chyba muszę zacząć bardziej szanowac rodziców i to,że są przy mnie w każdej sytuacji! Życzę Ci wszystkiego dobrego,obyś nigdy się nie zmieniła!! Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  77. dorr@poczta.onet.pl8 sierpnia 2009 18:18

    oglądałam dziś program z tobą w roli głównej. podziwiam.

    OdpowiedzUsuń
  78. Jesteś bardzo dojrzałą dziewczyną jak na swój wiek . Podziwiam Cię! Naprawdę widać że kochałaś swego tatę... i dalej go kochasz!Szkoda jednak że niektórych ludzi Bóg musi wziąć do siebie. Ale jest nadzieja... że kiedyś spotkacie się i już na zawsze pozostaniecie razem. I nikt nie będzie cierpiał. Naprawdę piękny blog przeznaczony dla tak bliskiej Ci osoby. Podziwiam naprawdę podziwiam Cię.. Ja nie mam tak bliskich relacji z tatą... I nigdy nie miałam-czego żałuję. Teraz on jest z inną kobietą( nie z mamą ) i mimo że kiedyś przez niego cierpiałam to nie życzę mu źle.Niech ułoży sobie życie. Na szczęście mam kochającą mnie mamę, którą ja także kocham !! I mam nadzieję że ona również kiedyś ułoży sobie życie :):) Pozdrawiam i życzę szczęścia dla mamy i dla Ciebie! powodzenia

    OdpowiedzUsuń
  79. Twój blog jest niesamowity, bardzo Cię podziwiam i życzę wytrwałości w tym co robisz bo to jest piękne i bardzo potrzebne!Ja mojego bloga o zmarłej przyjaciółce piszę już ponad dwa lata i wierzę że to ma sens. Nie tylko dla nas, piszących, ale też dla zupełnie obcych ludzi, którzy czytają co mamy do powiedzenia.Widziałam Cię w telewizji i naprawdę jesteś tak dojrzała jak myślałam,Bardzo pozytywna i dobra z Ciebie osoba, oby każdy ojciec na świecie mógł się pochwalić taką córką.Twój tatuś jest na pewno bardzo z Ciebie zadowolony!Życzę Ci, aby Tobie i Twojej rodzinie nie było już w życiu ciężko z żadnego powodu!!!! Pozdrawiam, Marta :)

    OdpowiedzUsuń
  80. Oglądałam program z Twoim udziałem. Podziwiam Cie że odważyłaś się opowiedziec o swoich doświadczeniach życiowych, o tym co jest dla Ciebie bolesne. Pozdrawiam Cię serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  81. jestem pod wrażeniem Twojej 'pracy'.

    OdpowiedzUsuń
  82. Też Cię oglądałam w TV i byłam pozytywnie zaskoczona tym co mówiłaś i jak mówiłaś. Wydawało mi się Twój tato nie umarł, byłaś taka radosna i uśmiechnięta... Padziwiam Cię za to bo ja bym tak nie umiała, na pewno bym się załamała, ale na szczęście są na świecie jeszcze takie osoby jak Ty:) Miłych wakacji buźki papa P.S Powodzenia w dalszej rozmowie z Tatą:)

    OdpowiedzUsuń
  83. Oglądałam program w tv z tobą, przeczytałam wszystkie notki na blogu i jestem pod duzym wrazeniem ;) Jesteś w moim wieku i strasznie mi zaiponowałaś ;O Jak przeczytasz komentarza to daj znać napisz mi coś na moim photoblogu www.welinkax3.photoblog.pl

    OdpowiedzUsuń
  84. Witam! Gratuluję bloga, zdobytych nagród, programu u D. Wellman, wszystkie to jest napradę piękne i miło, że internet nie jest jednak mimo wszystko siedlskiem zła i głupoty. Dotkęło mnie jak przytoczyłaś jeden z, delikatnie mówiąc, nieprzychylnych koemtarzy, czysta głupota i zwierzęcość, bez kometarza. Głupio powiedziec "nie przejmuj się", ale cóż zrobić tak by było chyba najmądrzej.Życzę samych sukcesów i wszystkiego dobrego!Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  85. A co to za ksiazka? [swiat-malenkiego-aniolka]

    OdpowiedzUsuń
  86. i ja tez ja tez ogladalam :) tylko z eja nie lubie tej grubej jak jej leci no.

    OdpowiedzUsuń
  87. alex_24@buziaczek.pl11 sierpnia 2009 02:20

    Może już dużo razy to czytałaś.... Ale napiszę jeszcze raz... Masz cudownego bloga, który napewno wzrusza. Czytając Twe notatki miałam oczy pełne łez... Cudowny blog

    OdpowiedzUsuń
  88. ~Jolanta Nowacka11 sierpnia 2009 04:06

    szanuje cie za to że wytrzymujesz z śmiercią a ja nie prosze napisz do mnie na jola491@vp.pl albo zadzwoń na 515354624 albo na gadu gadu 7233339

    OdpowiedzUsuń
  89. ~www.pamietnik-niezwyklej-nastolatki.bloog.pl11 sierpnia 2009 04:11

    Podziwiem Cie,żę radzisz sobie z tym wszystki.Niewiem czy mnie stać by było na coś takiego...

    OdpowiedzUsuń
  90. Patrycjo !Boże dziewczyno jak ty to robisz? ;oJa Cię podziwiam jesteś taka dojrzała jak na swój wiek :)Oglądałam program"ten jeden dzień"i właśnie to mnie skłoniło to wejścia na twojego bloga i przeczytania wszystkich notatek ; DA wiesz?ja też uwielbiam wszystkie tomy z serii "zmierzch" ; ]Poprostu kocham wampiry i wszystko co z nimi związane <3Mamy ze sobą wiele wspólnego ;]Mam jedną proośbę ! mogłabyś napisać na mojego e-maila czy masz konto na naszej klasie i mogłabyś podać swoje nazwisko ? proszę ; Dmój e-mail martyncia1996@buziaczek.plz góry dziękuje ;*

    OdpowiedzUsuń
  91. Patrycjo !Boże dziewczyno jak ty to robisz? ;oJa Cię podziwiam jesteś taka dojrzała jak na swój wiek :)Oglądałam program"ten jeden dzień"i właśnie to mnie skłoniło to wejścia na twojego bloga i przeczytania wszystkich notatek ; DA wiesz?ja też uwielbiam wszystkie tomy z serii "zmierzch" ; ]Poprostu kocham wampiry i wszystko co z nimi związane <3Mamy ze sobą wiele wspólnego ;]I Nie przejmuj się tymi którzy negatywnie komentują twojego bloga ;]Ja myślę że oni Ci poprostu zazdroszczą ,bo sami nie potrafili by odnalezć się w twojej sytuacji ; DMam jedną proośbę ! mogłabyś napisać na mojego e-maila czy masz konto na naszej klasie i mogłabyś podać swoje nazwisko ? proszę ; Dmój e-mail martyncia1996@buziaczek.plz góry dziękuje ;*

    OdpowiedzUsuń
  92. Cześć niedawno oglądałam program z Tobą na TVN style. Wiem jak się czujesz bo niedawno straciłam bliska mi osobę. Czytając twój blog łza zakręciła mi się w oczach. Jeżeli była byś tak miła proszę Cię o kontakt na e-mail monisia95lw@interia.pl . Serdecznie Pozdrawiam ;*

    OdpowiedzUsuń
  93. karolcia2322@poczta.onet.eu11 sierpnia 2009 07:47

    Zawsze chciałam zobaczyć ten blog, na Tobie się wzoruje, dziękuję ;* . Zapraszam < Jackson-popking.blog.onet.pl

    OdpowiedzUsuń
  94. efanka@poczta.onet.pl12 sierpnia 2009 05:04

    ja weszłam na ten blog, gdy zobaczyłam cię u pani Wellman :)i muszę przyznać, że masz wielki talent do pisaniatwój blog jest przewspaniały !powinnaś tak jak mówiłaś napisać książkę :)na pewno przeczytam :)gorąco pozdrawiam ;*

    OdpowiedzUsuń
  95. Kolejny debil??!! No, tak, zapomniałam, że zawsze trafi się taki obłąkaniec!!! Zamknij twarz, kretynko i nie wyrażaj się w ten sposób!!! Naucz się okazywać ludziom szacunek, ty cymbale!!!

    OdpowiedzUsuń