Piszę, ponieważ to pomaga. Mi pomaga pozbyc się uczuc, o których nie potrafie rozmawiac. Pozwoliło mi to sobie poradzic z Twoim odejściem... Pokazuję, że pomimo tego, że już nie mam taty, żyję dalej, dążąc do swoich celów, spełniając marzenia.
Rownież polecam innego bloga
Jeśli chce mi się pośmiac, zawsze to...
Kocham;**
Twój Tato odszedł do Nieba, ale nie odszedł od Was.  Twój Tato jest i zawsze z Wami będzie. ;) Pozdrawiam serdecznie. Aga
OdpowiedzUsuńBardzo ci wspłuczuje śmierć taty to musiało być duże przeżycie.Kiedy czytałam z mamą ten wpis to się połakałyśmy.Uważam,że jesteś bardzo dzielna.
OdpowiedzUsuńHey.. Masz piękny blog. Chciałabym byś weszła na mojego. Dopiero zaczynam i chciałabym by było jak najwięcej czytelników.
OdpowiedzUsuńhttp://hermiona--draco.blog.onet.pl/
OdpowiedzUsuńPat!Czytam Twego bloga od dnia kiedy wygrałaś Bloga Roku 2008, jestem pewna ze z taką moralnościa jak Twoja przyszłośc należy do Ciebie i jestem spokojna o moje wnuki, ktore są podobne do Ciebie, en fait, tak myślę, Twój Tata dumny jak paw z pewnościa bo i jest z czego !! Kontynuuj na tej drodze dziecko, a przekażesz swojemu potomstwu wartości do pozazdroszczenia, wszystkiego co najlepsze
OdpowiedzUsuńprawda ten blog jest super powodzenia :) Super Blog
OdpowiedzUsuńBardzo fajny blog, nie jest przygnębiający i nie jest smutny. Pomaga innym przetrwać ważną stratę, To dobrze, że go piszesz :) Rób to dalej... :*
OdpowiedzUsuń