Mam pierwsze miejsce. Wiesz w końcu coś jest po mojej myśli...I dzisiaj nie pomyliłam się w roli wilka...Chciałabym Ci tyle rzeczy powiedzieć. To jest okropne! Powinieneś tu być przy mnie i pomagać mi w tym wszystkim.
Dzisiejszy występ( Czerwony Kapturek- wersja śląska) był czymś cudownym:) Zajęliśmy drugie miejsce. Właściwie to ja kocham moją klasę. Gdyby nie oni to wszystko całkowicie inaczej by wyglądało....
A teraz wróciłam z tańców na których tradycyjnie się wyżyłam i włączyłam komputer. Widząc ze mam pierwsze miejsce od razu pomyślałam ze jest w tym jakiś Twój wkład. Dziękuje Ci za to:)
Jutro jeszcze raz przedstawiamy naszego Kapturka^^ Uwielbiam grac i krzyczeć na scenie...Takie cudowne uwolnienie uczuć. Bajka i już
TAK MNIEJ WIĘCEJ PREZENTUJESZ SIĘ MAJĄC 6 LATEK:) JESTEM PRAKTYCZNIE WIERNĄ KOPIĄ ORYGINAŁU BO W KAŻDYM CALU PRZYPOMINAM CIEBIE... DAWNIEJ NAWET NIE ZDAWAŁAM SOBIE SPRAWY Z TEGO ŻE MOŻNA BYĆ DO KOGOŚ TAK PODOBNYM:)Kocham Cię!
Wspieram Twój blog. Życzę Ci wszystkiego najlepszego.
OdpowiedzUsuńSiemka. Co ci mogę powiedzieć. Wiem, że to co się stało zawsze będzie tkwiło w tobie. Mojej koleżance z klasy też ostatnio umarł tata :(:(:( Biedna jest bardzo, ponieważ nikt nie odczuwa tego tak jak ona.Ja nigdy czułem takiego bólu. Także mogę jedynie wspierać cię duchowo i w modlitwie, bo wiadomo, że kiedyś spotkasz się tam u góry z tatą.PS:Ja na twoim miejscu przestałbym tak ciągle pisać, o tym, ponieważ to wzmaga w tobie ból, a pozatym nie zmieni to nic, gdyż taka była kolej rzeczy.Pozdrawiam:):):)
OdpowiedzUsuńTak mi przykro...Twój tata napewno patrzy na Was z góry! Jestem pewna;* To najbradziej wzruszający i wyrazisty blog jaki widziałam. Mam nadzieję że wygrasz ten konkurs. Zasługujesz na to :* Pozdrwaiam:****
OdpowiedzUsuńWitam mój tata też nie żyje, zginął w wypadku samochodowym 7 lat temu więc wiem jak to jest.Trzeba myślec pozytywnie, bo tylko dzięki temu można przeżyc.Zapraszam na mojego bloga www.czas-ktory-byl.blog.onet.plPozdrawiam.A.G.
OdpowiedzUsuńTo najbardziej smutny i wzruszający blog na jakim byłam. Popłakałam się jak czytałam te wszystkie posty. Wiem, że to musiało być straszne przeżycie. Życzę szczęścia w tym konkursie na blog roku. Oddałam na ciebie głos.
OdpowiedzUsuńBradzo mi przykro z powodu twojego taty. Pewnie już słyszałaś to z ust wszystkich ludzi. Według mnie to bardzo ciekawa tematyka na bloga. i podziwiam, że jesteś w stanie o tym pisac. ja bym się chyba załamała.Pozdrawiam Serdecznie:*www.olcia90210.blog.onet.plPS: Oby Kapturek się udał jeszcze raz. PPS: Cieszę się, że prowadzisz w konkursie blgoa roku:)
OdpowiedzUsuńJa myśle ze bierzesz ludzi na litosc ;//
OdpowiedzUsuńWysłałam na Ciebie sms'a. Chociaż nigdy tego nie robię, Ty na mnie tak wpłynęłaś. Podziwiam Twoją siłę i odwagę, ten optymizm i energię. Gdyby odszedł mój ojciec, nie wiem co bym zrobiła - chyba sama targnęła się na życie. Mojej koleżance też zmarł tata. Tylko, że on się powiesił. Nie wiem co gorsze, przegrać walkę z chorobą czy w ten sposób. Tak czy inaczej, podziwiam Cię i pozdrawiam gorąco[grotesque-project]
OdpowiedzUsuńjak możesz pisać w ten sposób?! Patrycja nigdy sie nie poddaje i bardzo zaimponowała mi tym co robi.. Patrycjo, szczerze ci współczuję, gratulować chyba nie trzeba - bo naprawdę jesteś silną osobą, która się nie poddaje. Słowa nie potrafią oddać uczuć jakie dałaś mi podczas czytania poprzednich wpisów - to się ceni. Oczywiście oddałem na Ciebie swój głos, pewnie nic nie zmieni - ale życzę Ci z całego serca abyś wygrała. Z pozdrowieniami. [Marek7.blog.onet.pl]
OdpowiedzUsuńWitaj. Jestem pewien, że Twój Tata czuwa nad Tobą z góry. Bóg jest a Twój tata jest w niebie i czeka aż po pięknym zyciu do niego dołączysz. A na razie pamiętaj te radosne chwile i spróbuj życ pełnią życia. Na pewno tego by chiał Twój Tata. I módl się nawet nie za niego, ale do Niego. Pozdrawiam i oczywiście głosuje,.
OdpowiedzUsuńNaprawdę, wzruszające. :'(Zagłosuję...BartTP.
OdpowiedzUsuńlitość??? Nie ingeruję w to. Każdy ma własne zdanie, ale raczej uważam że Patrycja sama sobie odpowie na pytanie: Czy zdobyłaś tą nagrodę tylko dlatego, żeby ją zdobyć??? Czy dlatego, że zrobiłaś to dla taty, którego bardzo kochasz.
OdpowiedzUsuńKażde zdanie ma jakieś znaczenie...Ja nikogo nie biore na litośc bo blog to sposób na moją "rozmowę z tatą". I robie to tylko dlatego ze kocham go najbardziej na świecie....
OdpowiedzUsuńBardzo fajny blog :) zapraszam na mojego : http://my-life-is-brutal-but-i-love-it.blog.onet.pl/
OdpowiedzUsuńfajny blog. zapraszam do mnie.www.7-thingss.blog.onet.pl
OdpowiedzUsuńPodzielam! Ten blog powinien przestać istnieć po śmierci ojca.
OdpowiedzUsuń> Ja myśle ze bierzesz ludzi na litosc ;//
OdpowiedzUsuńSkromne słowo dziękuję się chyba temu panu należy z twojej strony, prawda ?
OdpowiedzUsuńpodzielasz bo jestes za malutki zeby takie cos zrozumiec
OdpowiedzUsuńWitam:)ja takze stracialam tate 5msc temu. Poszedl rano do pracy i i po prostu nigdy nie wrocil! jadac do domu na polnej drodze zatrzymal sie autem i tak jakos dostal zawalu serca lezal tam 1,5godz. sam jak kamien.Nikt sie obok niego nie zatrzymal! wkoncu ktos go znalazl, po godzinie pojechalismy do jego ciala bo jego juz nie bylo!wiesz najgorsze bylo to, ze mnie nie bylo w domu 2lata po takiej razlace zaczelam z tata wszystko odbudowywac!!zawsze byl dla mnie jedynym w swym rodzaju wzorem...nacieszylismy sie soba tylko mieciac!...wiec doskonale cie rozumiem!! zycze duzo szczesia, milosci!! wiesz ja to wiem ze sa z nas dumni!to sie czuje:) powodzenia
OdpowiedzUsuńGratuluję! Może powinnaś być aktorkom. Życzę powodzenia...
OdpowiedzUsuńto piękne.......www.feel-more.plzapraszam
OdpowiedzUsuńpodziwiam Cie,że piszesz o tym.....:*Wspieram
OdpowiedzUsuń