Brak tytułu

Hej:)
Dzisiaj Walentynki. Dokładnie rok temu dowiedziałam się że jesteś chory. Pamiętam ten dzień. Nie uwierzyłam w to co powiedziała mi mama. Ale obiecała mi również że uda nam się jeszcze kiedyś żyć normalnie. Właściwie nie wiem co oznacza normalnie? Codzienna rutyna i te same zajęcia? Nie wiedziałam że przez tą chorobę wszystko, WSZYSTKO całkowicie się zmieni. Ja się zmieniłam. Moje spojrzenie na świat się zmieniło. Zaczęłam cieszyć się z każdej chwili z Tatą. Z każdego uśmiechu i każdego poranka spędzonego z rodziną. Dlatego nie lubię Walentynek. Może kiedyś staną się dla mnie "świętem zakochanych". Najpierw tylko muszę się zakochać^^. Mało prawdopodobne. Wole kumplować się z chłopakami.
    Piszecie do mnie wiele maili. Nie wiem czy będę w stanie odpisać na wszystkie ale bardzo bym chciała. Musicie tylko dać mi chwilę wytchnienia bo jest ich około 1155. Ale spróbuje. I dziękuje za to że chcecie podzielić się ze mną swoimi problemami. Uwielbiam pomagac innym, szczególnie osobom które przeżyły coś zwi ązanego z moją historią. Dziękuję. I dziękuje za to że piszecie że tata jest ze mnie dumny. Napewno jest bo to on mi pomógł to wszystko napisac. To jego sprawka że jestem taka jaka jestem
 Zwariowana, szalona ale nostalgiczna i rodzinna przede wszystkim:) Kocham Cie tato bardzo! Dziekuję Ci:*
Kocham